Nabożeństwa

Niedziela, godz. 11:00
Poczytalnia - Centrum Komunikacyjne
Sala Widowiskowa, 2 piętro,
ul. Tadeusza Kościuszki 8a

Zasady funkcjonowania zboru

Uwaga 1. Poniższe zasady służą kierowaniu zboru w sprawach odnoszących się do jego codziennego życia, ale trzeba pamiętać, że jedynie Biblia jest ostatecznym autorytetem w regulowaniu tych spraw. Zmiany tych zasad mogą być dokonane przez członków zboru (patrz 3.11).

Uwaga 2.W tych zasadach jest przyjęte, że jest kilku starszych, z których jeden jest uznany przez kościół jako pastor. Od takiego człowieka będzie się oczekiwać sprawowania funkcji pastora/nauczyciela jak to jest opisane w Efezjan 4:11-13. Będzie sprawował przywództwo pomiędzy innymi starszymi w taki sposób, żeby wszyscy oni byli w stanie wypełnić swoje właściwe role jako przełożeni wspólnoty.

Odnośniki do kolejnych sekcji dokumentu:


My, starsi, diakoni oraz członkowie Kościoła Baptystycznego w Legionowie, przyjmujemy poniższe zasady.

  • 1. Członkostwo w zborze.

    • 1.1. Wszystkie wnioski o członkostwo w zborze będą przedkładane jednemu ze starszych, zwykle Pastorowi. Listy przeniesienia mogą zostać przyjęte z innych zborów, ale poniższa procedura powinna zostać zachowana. Jeśli rozmowa wstępna jest satysfakcjonująca, Pastor lub starszy uczynią następujące kroki:
    • 1.2. Zbór uczyni jedną z dwóch rzeczy:
      • a) Wyznaczy dwóch członków, z których jeden jest starszym lub diakonem, by przeprowadzić rozmowę z osobą aplikującą. W tej sytuacji, jeśli są usatysfakcjonowani, że kandydat jest odpowiedni na członka zboru, tych dwoje członków zarekomenduje kandydata na spotkaniu członków zboru, podczas składania swojego raportu;
      • lub
      • b) Dadzą możliwość kandydatowi by podzielił się swoim świadectwem przed zgromadzonymi członkami, oraz by członkowie mogli zadawać pytania kandydatowi na spotkaniu członków zboru.
      • Przy wyborze opcji kościół powinien mieć wzgląd na życzenia osoby aplikującej oraz okoliczności jakie towarzyszą tej osobie (na przykład, jeśli nagle w okresie przebudzenia pojawi się wiele wniosków o członkostwo).
    • 1.3. Jeśli jest zgoda zboru aplikant, po chrzcie (chyba że osoba ta została wcześniej ochrzczona w zgodzie z Wyznaniem Wiary) zostanie przyjęta w poczet członków do wspólnoty. Nowi członkowie będą zachęcani, aby jako akt wspólnoty, dzielili się ze zborem swoimi duchowymi doświadczeniami.
    • 1.4. Przywileje członka zboru:
      • a) Wspólnota przy Wieczerzy Pańskiej (1 Kor 10:16,17; 11:23-25)
      • b) Opieka duszpasterska starszych (Hbr 13:17; 1 Piotr 5:1-3)
      • c) Uczestniczenie w spotkaniach członków zboru (Mat 18:15-20; Dzieje 6:1-6; 1 Kor 5)
      • d) Praktyczna miłość oraz modlitwy pozostałych członków (Dzieje 4:32; Kol 1:9; 2 Tes 3:1; Hbr 10:24; Jak 5:16)
    • 1.5. Obowiązki członka zboru:
      • a) Dążenie do utrzymania jedności w zborze (1 Kor 1:10; Ef 4:1-3; Flp 2:1-5ff)
      • b) Miłowanie pozostałych członków wyrażone przez modlitwę i praktyczne uczynki dobroci; nie żywienie urazów do kogokolwiek, nie angażowanie się w plotkowanie (Jan 15:17; 1 Tes 3:12; 1 Tym 5:13; Hbr 13:7; Jak 1:27; 4:11; 1 Piotr 4:8,9; 1 Jan 3:17,18)
      • c) Bycie lojalnym wobec prawdy tak, żeby sprzeciwiać się błędom, by wzrastać w poznaniu oraz by budować siebie nawzajem. (Flp 1:27; Juda 3; 2 Piotra 3:17,18; 1 Tes 5:11; Tyt 2:6,7; Hbr 3:13)
      • d) Składanie innym świadectwa prawdy Ewangelii oraz dążenie by żyć w świecie zgodnym chrześcijańskim życiem (1 Piotr 3:15,16; Mat 5:16; Kol 4:5,6; Tyt 2)
      • e) Uznawanie oraz poddawanie się duchowemu autorytetowi starszych (1 Tes 5:12,13; Hbr 13:17; 1 Tym 5:1)
      • f) Regularne i punktualne uczestniczenie, poza uzasadnionymi okolicznościami, w publicznym uwielbieniu i modlitwie, Wieczerzy Pańskiej oraz spotkaniach członkowskich zboru (Mat 18:20; Dzieje 2:42-47; Hbr 10:25)
      • g) Regularne finansowe wspieranie zboru. Ten obowiązek powinien być wykonywany bez skąpstwa oraz z sercem pełnym wdzięczności Bogu za jego zaopatrzenie. Starotestamentowa praktyka oddawania dziesięciny, nie jest wiążąca dla Chrześcijan, jest przydatną wskazówką do procentowego dawania. (1 Mojż 28:22; 2 Kron 31:5-12; Mal 3:8-10; Mat 6:1-4, 19-21; Mk 12:41-44; Łk 21:1-4; 1 Kor 16:1,2; 2 Kor 9:6,7; Gal 6:6; 1 Tym 5:17,18)
      • h) Wierne wykonywanie wszelkiej służby lub odpowiedzialności powierzonej przez zbór. (Przyp 10:26; Rzym 12:3-8; 1 Piotr 4:10, 11)
    • 1.6. Dyscyplina zborowa staje się konieczna w przypadku kiedy członek kościoła publicznie nadużył lub naruszył odpowiedzialności prawdziwie wierzącego sprowadzając hańbę na sprawę Chrystusa. Jej cele są następujące:
      • a) Uświęcenie każdego członka. (Ef 4:11-16; 5:25-27; 1 Tym 1:19,20; Hbr 10:24,25; 12:11)
      • b) Aby potwierdzić i utrzymać wspólnotę chrześcijan jak to jest wyłożone w Jana 13:34, Dziejach 4:32, 1 Kor 12:25 i Gal 3:26-28.
    • 1.7. Wszyscy członkowie powinni napominać i zachęcać siebie nawzajem w tym celu. Jeśli jakieś odpowiedzialności członkostwa są rozmyślnie zaniedbane, odpowiednie działanie (patrz 1.6 i 1.7) powinno zostać podjęte tak aby:
      • a) Błądzący członek mógł zostać doprowadzony do upamiętania (Gal 6:1; Jakub 5:19-20)
      • b) Czystość kościoła mogła być utrzymana. (1 Kor 5:4-6, 11-13; Tytus 1:10-14; Obj 3:14-16)
    • 1.8. Dyscyplina kościelna powinna być stosowana bez stronniczości oraz w duchu chrześcijańskiej miłości i pokory. (Gal 6:1-2; 2 Tym 2:24-26)
      • a) We wszystkich przypadkach osobistego urażenia wskazówki z Mt 18:15-18 powinny być zastosowane.
      • b) W innych przypadkach rozmyślnego zaniedbania obowiązków członka starsi (z pomocą gdzie trzeba, innych, których uważają za odpowiednich) będą strofować, ostrzegać lub napominać członka prywatnie z oczekiwaniem upamiętania i odnowienia. (1 Tes 5:12-14; 2 Tym 2:24-26; Tys 1:13, 2:15)
    • 1.9. Jeśli osoba winna grzechu nie chce się upamiętać wtedy starsi, używając swojej rozwagi, przedstawią sprawę na spotkaniu członkowskim gdzie odpowiednie działania dyscyplinujące zostaną podjęte. W przypadku poważnego grzechu może to wymagać albo zawieszenia albo wyłączenia z członkostwa. (Mat 18:15-18; 1 Kor 5)
      • Zawieszenie członkostwa oznacza odebranie przywilejów uczestniczenia w Wieczerzy Pańskiej, spoktaniach kościoła oraz służby w kościele. Ale towarzyszy mu ciągła służba starszych, której celem jest przywrócenie osoby winnej grzechu. Jeśli, po jakimś czasie, nie ma zmiany serca, najpoważniejszy krok wyłączenia z członkostwa musi zostać podjęty. (2 Tes 3:14-15; Tytus 3:10 [drugie napomnienie])
      • Wyłączenie z członkostwa jest ostatecznym potępieniem przez kościół i skutkuje usunięciem z ewidencji członków kościoła imienia i nazwiska osoby usuwanej. Nawet po tym kościół powinien usilnie modlić się i dążyć używając wszelkich dostępnych środków jakie są w ich możliwościach by doprowadzić do upamiętania i odnowienia osoby winnej grzechu. (Dan 12:3; Jak 5:19-20)
    • 1.10. Jeżeli osoba, która została zawieszona lub wyłączona z członkostwa, okazuje skruchę, to wówczas oczekuje się, aby wszyscy członkowie przyjęli, przebaczyli i przywrócili do wspólnoty daną osobę, wraz z nastawieniem miłości i modlitwy. (Przykład Piotra: Ew. Marka 14:72; 16:7, Dzieje Apostolskie 1:13,14)
    • 1.11. Pomimo, że ostrzeżenie czy nagana ze strony starszego wywołuje wewnętrzny smutek, to nie należy jej lekceważyć, ale przyjąć w poddaniu, gdyż jest to służba pełniona w imieniu Pana Jezusa Chrystusa. Starsi pełnią swoją pracę jako ci, którzy muszą zdać sprawę przed Bogiem za dusze będące pod ich opieką. (List do Hebrajczyków 13:17)
    • 1.12. Członek zboru, który przenosi się na stałe do innej miejscowości, znajdującej się poza zasięgiem racjonalnej odległości od zboru, uniemożliwiając jej dojazd i uczestnictwo we wspólnym uwielbieniu, powinien szukać odpowiedniego zboru w nowym miejscu (jeśli to możliwe, to przed wyjazdem), a następnie złożyć wniosek o list polecający do nowego zboru. Jeśli, bez odpowiedniego wyjaśnienia, prośba o list nie zostanie wystosowana w przeciągu jednego roku, to członkostwo automatycznie wygasa. (Dzieje Apostolskie 18:27; List do Rzymian 16:1,2)
    • 1.13. Pożądane jest, że jako zbór, będziemy dążyć do wspólnoty z innymi myślącymi podobnie zborami, pod warunkiem, że owa wspólnota nie zaburzy i nie naruszy jedności członkostwa. (Ew. Jana 17:18-21, 1 List do Koryntian 12:12-14; List do Efezjan 6:24; 1 List do Tesaloniczan 5:12, 13)

  • 2. Osoby sprawujące urząd w zborze.

    • 2.1. Jedyną Głową Zboru jest Jezus Chrystus, który po wstąpieniu na wysokość, obdarza ludzi darami, aby wykonywać swoje dzieło na ziemi. Autorytet w lokalnym zborze, w całości od Niego pochodzi i przez Niego jest wykonywany, a całe zgromadzenie powinno poddać się Jego rządom poddając się Pismu Świętemu. Duch Święty prowadzi zbór jedynie w taki sposób, który jest zgodny ze Słowem Bożym. Przywództwo i administracja lokalnego zboru mają być wykonywane przez starszych i diakonów, którzy muszą być chętni i gotowi, by szukać prowadzenia Pana, we wszystkim co robią. (Ew. Mat. 28:18-20; Dzieje Ap. 16:1-29; List do Efezjan 4:8-13; List do Filipian 1:1; List do Kolosan 1:18; 1 List do Tymoteusza 3:1-13, List Jakuba 1:5)
    • 2.2. Uznajemy kapłaństwo wszystkich wierzących, jako duchową służbę Bogu oraz służbę sobie nawzajem. Nie potrzebujemy żadnego człowieka, by był naszym ziemskim pośrednikiem, gdyż nasze grzechy mamy wyznawać i nasze prośby przynosić do Ojca przez naszego Najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa. Jednocześnie jednak, Bóg powołał w swoim Kościele starszych, aby wykonywali służbę duszpasterską. Funkcja starszyzny, jak widzimy w oryginalnym tekście Pisma Świętego, stanowi zasadniczo opiekę (episkopos) oraz przywództwo (presbuteros). Praca starszych polega na opiece duszpasterskiej, nauczaniu i przewodzeniu zborowi. W dokładniejszym ujęciu, ich zadania są następujące:
      • a) nieustanne oddawanie się w modlitwie oraz służbie Słowa Bożego (Dzieje Ap. 6:4);
      • b) ogólna opieka nad wszystkimi spotkaniami i działaniami w zborze (1 List Piotra 5:2);
      • c) nauczanie przyszłych członków i kandydatów do chrztu oraz, o ile uzna się to za słuszne, rekomendowanie owych kandydatów do zboru;
      • d) odwiedzanie zarówno wierzących jak i niewierzących po domach (Dzieje Ap. 20:20, 28-31);
      • e) stosowanie karności (2 List do Kor.13:2, 1 List do Tym. 1:19,20);
      • f) powoływanie w zborze diakonów i starszych, uprzednio uznanych przez zgromadzenie za odpowiednich do pełnienia danego urzędu (Dzieje Ap.6:3);
      • g) opieka nad działaniem zboru na zewnątrz oraz pobudzanie korzystnych relacji międzyzborowych (List do Kolosan 1:3,4; 2 List do Tym. 4:1-5).
    • 2.3. Cechy, które kwalifikują osobę na urząd starszego zboru:
      • a) pobożność (1 List do Tym. 3:2,3; List do Tytusa 1:6-8);
      • b) gościnność (1 List do Tym. 3:2);
      • c) czystość wiary / nauki (List do Tytusa 1:9);
      • d) zdolność do nauczania i napominania (List do Tytusa 2:15);
      • e) jeśli żonaty, ma żyć monogamicznie, ma być zdolnym do kierowania swoją własną rodziną (1 List do Tym. 3:2-5; List do Tytusa 1:6);
      • f) duchowa dojrzałość i pokora (1 List do Tym. 3:6);
      • g) dobra reputacja w oczach świata (1 List do Tym. 3:7).
    • 2.4. Nie wierzymy, że zgodne z Pismem jest, by kobieta obejmowała stanowisko kierownicze czy nauczające, w przypadku, który uwzględniałby jej autorytet nad mężczyznami. (1 List do Tym. 2:11-14)
    • 2.5. Zbór jest odpowiedzialny by zapewnić środki finansowe starszemu lub starszym, których wyznaczył do niepełnowymiarowej lub pełnowymiarowej pracy w pełnieniu tej służby. (1 List do Kor. 9:14, List do Gal. 6:6; 1 List do Tym. 5:17,18).
    • 2.6. Mianowanie pastora
      • Rozważając powołanie pastora, starsi i diakoni starannie wezmą pod uwagę opinie członków i wypełnią swoją rolę przewodzenia, zachęcania i doradzania zborowi przed złożeniem konkretnej rekomendacji.
      • Nominacje do rozpatrzenia przez zbór mogą być przedłożone starszym przez każdego członka zboru. W przypadku, gdy wyraźnie jawi się opinia większego grona w zborze na rzecz danej osoby, starsi i diakoni dokonają niezbędnego wywiadu i poprowadzą zbór w poszukiwaniu woli Pana.
      • Po tym jak zborowi zostanie dana należyta możliwość oceny stosowności potencjalnego pastora, nominacja zostaje poddana pod głosowanie zboru na spotkaniu członkowskim. Wybór pastora musi być zatwierdzony przez przynajmniej trzy czwarte głosów (75%) osób głosujących.
    • 2.7. Mianowanie Starszych
      • Zbór może powołać innych członków na urząd starszego. Gdy to nastąpi, zbór powinien upewnić się, iż role wszystkich osób powołanych w ten sposób są jasno zdefiniowane i zrozumiane przez zbór.
      • Potrzeba mianowania starszych będzie zazwyczaj zgłaszana zborowi przez starszych i diakonów. Starsi i diakoni, w sposób należyty wezmą pod uwagę nieformalne opinie panujące pośród członków i wypełnią swoją rolę przewodzenia, zachęcania i doradzania zborowi przed złożeniem konkretnej rekomendacji.
      • Nominacje do rozpatrzenia przez zbór mogą być przedłożone starszym przez każdego członka. W przypadku, gdy wyraźnie jawi się opinia większego grona w zborze na rzecz danej osoby, starsi i diakoni dokonają niezbędnego wywiadu i poprowadzą zbór w poszukiwaniu woli Pana.
      • Po tym jak zborowi zostanie dana należyta możliwość oceny stosowności potencjalnego starszego, nominacja zostaje poddana pod głosowanie zboru na spotkaniu członkowskim. Wybór starszego musi być zatwierdzony przez przynajmniej trzy czwarte głosów (75%) osób głosujących.
      • Starszy pełni urząd do czasu, gdy jest zdolny służyć i zbór darzy go zaufaniem.
    • 2.8. Funkcja diakonów, jak słowo „diakonos” wskazuje, to przede wszystkim człowiek usługujący. Oczekuje się, aby diakoni zajmowali się materialnymi i finansowymi sprawami zboru, tym samym umożliwiając starszym skoncentrowanie się na sprawowaniu duchowej opieki. Ich służby zborowi nie należy mylić z duszpasterskim autorytetem starszych (Dzieje Ap. 6:2,3). W dokładniejszym ujęciu, ich zadania są następujące:
      • a) sekretarska praca zboru
      • b) gromadzenie i rozdysponowywanie funduszy zborowych
      • c) zarządzenie majątkiem ruchomym i nieruchomym zboru
      • d) okazywanie miłosierdzia i praktycznej opieki członkom i innym, znajdującym się w potrzebie i utrapieniu. (Zob. Dzieje Ap. 6:1-4).
    • 2.9. Cechy, które kwalifikuję osobę na urząd diakona:
      • a) pobożność (Dzieje Ap.6:3; 1 List do Tymoteusza 3:8-10),
      • b) czystość wiary / nauki (1 List do Tym.3:9)
      • c) mądrość i dojrzałość duchowa (Dzieje Ap.6:3,9,10)
      • d) zdolność do kierowania swoją własną rodziną (1 List do Tym. 3:12)
    • 2.10. Mianowanie diakonów
      • Starsi informują zbór o potrzebie powołania diakona i ustalają spotkanie zborowe. Nominacja może być zgłoszona starszym przez conajmniej dwóch członków zboru i musi być złożona najpóźniej na 14 dni przed danym spotkaniem wyborczym. Starsi będą dążyć do zgody kandydatów przed wyborami, natomiast ci wybrani muszą mieć poparcie dwóch trzecich głosów członków zboru biorących udział w głosowaniu. Diakon pełni urząd do czasu, gdy jest zdolny by służyć i zbór darzy go zaufaniem.
    • 2.11. Usunięcie z urzędu
      • Powody, dla których starszy (włączając w to pastora) lub diakon zostanie usunięty z pełnienia urzędu to: umyślne zaniedbanie obowiązku, rażąco grzeszne zachowanie, lub trzymanie się poglądów sprzecznych z Wyznaniem Wiary. W przypadku skarg, przedstawionych w sposób biblijny (1 List do Tymoteusza 5:19,20), które okazują się mieć podstawy w rzeczywistości, pozostali starsi i diakoni podejmą działanie dyscyplinarne. Ich decyzja musi być potwierdzona przez dwie trzecie członków obecnych na spotkaniu członkowskim. Jeśli się okaże, że wiek lub fizyczna niemożność starszego czy diakona czyni go niezdolnym do dalszego pełnienia urzędu, to pozostali starsi i diakoni podejmą wszelkie działania w celu niedopuszczenia do nieładu w społeczności. W tak trudnym i burzliwym okresie, zbór może wyrazić chęć, aby wyznaczyć moderatora w drodze głosowania większością dwóch trzecich głosów obecnych członków). Jego funkcją będzie przewodniczyć w każdym spotkaniu niezbędnym do omówienia powstałych okoliczności oraz pomóc zborowi dojść do obiektywnej decyzji zgodnej z Pismem Św. Jeżeli powstanie takowa smutna konieczność odwołania, to musi ona nastąpić poprzez nie mniej niż dwie trzecie głosów obecnych na spotkaniu członkowskim.
    • 2.12. Starsi i diakoni będą spotykać się co najmniej raz na kwartał a także, o ile będzie to konieczne w innych terminach.
    • 2.13. Jeżeli pojawi się sytuacja, gdy w zborze nie będzie dwóch lub więcej starszych, to wówczas funkcje starszych spoczywają na pastorze lub na innym starszym. W tym czasie, diakoni dokładają wszelkich starań, by pomagać mu w stosownych zadaniach; jednocześnie gorliwie modląc się o to, by Bóg wyposażył zbór w odpowiednich opiekunów.
    • Jeśli zbór pozostaje bez pastora czy starszego, funkcje opieki nad zborem w tym czasie przejmują diakoni. W celu udzielenia im pomocy w tym czasie, mogą wezwać pomoc moderatora, pod warunkiem, że zostanie to uzgodnione przez dwie trzecie głosów obecnych członków. Jego funkcje mogą obejmować przewodniczenie spotkaniom członków zboru; a także doradztwo w sprawach działalności zboru oraz duszpasterstwo.
    • 2.14. Starsi, diakoni i mężczyźni, u których powołanie do nauczania zostało rozpoznane przez zbór muszą zgadzać się z Wyznaniem Wiary.
    • 2.15. Pastor i pozostali starsi mogą zwoływać komisje sprzyjające postępom w ich pracy. Mogą wzywać diakonów lub innych członków, aby ci asystowali im poprzez udział w owych komisjach. Jednak, tylko pastor i starsi mogą podejmować decyzje dotyczące ich własnej pracy.

  • 3. Spotkania zborowe.

    • 3.1. Oczekuje się, że członkowie zboru będą się spotykać, punktualnie, w Dniu Pańskim oraz na modlitwę i studium Bożego Słowa w ciągu tygodnia. (Dzieje Ap. 2:46,47; List do Hebr. 10: 24,25).
    • 3.2. Należy zachęcać do dodatkowych spotkań modlitewnych, czy też modlitewnych połączonych z postem, w czasie szczególnej potrzeby na poziomie krajowym lub zborowych. (2 Ks.Kronik 20, Ks.Nehemiasza 1:3,4; 9:1-3, Ew. Łukasza 5:30-35).
    • 3.3. Spotkanie członków zboru powinno odbywać się co najmniej raz na pół roku. Spotkanie nadzwyczajne może być zwołane przez samych starszych, lub na wniosek co najmniej jednej trzeciej członków; tych członków, którzy podpisali list informujący o przyczynie takiego spotkania i przedłożyli ten list starszym. Spotkanie tego typu nie może odbyć się bez uprzedniej wiedzy starszych.
    • 3.4. Cele spotkanie obejmują:
      • a) sposobność, by starsi i diakoni złożyli sprawozdanie ze swojej pracy;
      • b) udzielenie członkom sposobności do dyskusji, dzięki której osoby sprawujące urząd w zborze mogą być lepiej wyposażeni do wykonywanie swoich zadań;
      • c) udzielenie członkom sposobności do omówienia różnych działalności zboru;
      • d) udzielenie członkom sposobności, aby podzielić się osobistymi potrzebami i problemami;
      • e) podjęcie wszelkich niezbędnych działań dotyczących:
        • i. finansów zboru,
        • ii. zgłaszania członków lub zakończania członkostwa,
        • iii. dyscypliny w zborze i przywracanie członków do społeczności,
        • iv. wyborów lub odwoływania osób pełniących urząd,
        • v. rozpoznania i oddzielenie członków powołanych przez Pana do pełnienia określonej służby chrześcijańskiej,
        • vi. poprawek lub uzupełnień w Konstytucji,
        • vii. głównych spraw dotyczących posesji.
      • Członkowie, którzy pragną wnieść inne wnioski pod uwagę zboru powinni zawiadomić o tym starszych co najmniej na tydzień przed terminem spotkania. Starsi wedle uznania, zdecydują czy dane sprawy będą ujęte w porządku spotkania.
    • 3.5. Wszystkie spotkania powinny być zazwyczaj ogłaszane dwie niedziele przed datą zebrania. W wyjątkowych okolicznościach starsi, stosując rozsądek, mogą ogłosić spotkanie na jedną niedzielę przed datą zebrania. Spotkania mające na celu wybory lub odwołanie starszego czy pastora, lub zwoływane w celu proponowanych poprawek czy uzupełnień do Konstytucji, powinny być ogłoszone (wraz z podaniem szczególnego charakteru danej sprawy) na cztery niedziele przed datą zebrania.
    • 3.6. Kworum zazwyczaj powinno składać się z jednej trzeciej członków uprawnionych do głosowania (tj. niezawieszonych). Podczas wyborów lub odwołania osób sprawujących urząd, powołania moderatora lub poprawek w Konstytucji, kworum musi składać się z dwóch trzecich członków uprawnionych do głosowania.
    • 3.7. Członkowie zboru muszą być obecni na spotkaniach w celu głosowania, poza wyjątkiem mianowania osób pełniących urząd, kiedy to członkowie mogą zgłaszać swój głos z wyprzedzeniem, jeśli nie są w stanie uczestniczyć na spotkaniu z nieuniknionych powodów (na przykład, opieka nad dziećmi, zobowiązania w pracy, itp.). Członkowie chcący skorzystać z tego prawa muszą powiadomić o tym osobę sprawującą urząd i podać przyczynę swojej prośby, przynajmniej z tygodniowym wyprzedzeniem. Zakładając, że podany powód planowanej nieobecności zostanie przyjęty za uzasadniony, dany członek otrzyma kartę do głosowania, którą wypełnia i przedkłada na ręce osoby sprawującej urząd w zborze, w zaklejonej kopercie z nazwiskiem oraz podpisem umieszczonym na zewnątrz.
    • 3.8. Wszystkie spotkania należy rozpocząć i zakończyć modlitwą. Natomiast przewodniczącym spotkania zazwyczaj powinien być starszy zboru.
    • 3.9. Decyzje zboru są podejmowane po uprzedniej możliwości konstruktywnego przedyskutowania. Członkowie powinni zawczasu modlić się o przebieg spotkania, i dążyć do zachowania pokoju i jedności w trakcie spotkania. W przypadku, gdy przewodniczący spotkania stwierdza brak konsensusu, dana decyzja w miarę możliwości, powinna zostać przełożona. Jeśli natomiast przełożenie jest niemożliwe lub niewskazane, wówczas należy przeprowadzić głosowanie. Przewodniczący posiada głos rozstrzygający.
    • 3.10. Wybory lub odwołanie osób sprawujących urząd w zborze należy przeprowadzić w głosowaniu tajnym.
    • 3.11. Debaty podczas spotkań będą przedłużane tylko w przypadku, gdy jest to absolutnie konieczne.
    • 3.12. Wszelkie poprawki czy uzupełnienia Konstytucji muszą otrzymać poparcie dwóch trzecich głosów obecnych członków, po odpowiednim zawiadomieniu członków.
    • 3.13. Wszystkie zagadnienia omawiane na spotkaniach powinny być traktowane jako poufne, dostępne jedynie dla członków zboru. Jednak kwestie działalności zborowej, które nie są uznane za poufne, mogą być, według uznania Starszych Zboru, dzielone z osobami niebędącymi członkami.

Zobacz inne dokumenty