Jak czcić Boga? (Część 1)
15 sierpnia 2016
Andrzej Kempczyński
Każda osoba, która deklaruje wiarę w Boga ma jakąś koncepcję tego jak Boga należy czcić. Na przykład wierzący niepraktykujący mówią, że nie potrzebują Kościoła, aby Boga czcić. Mówią, że do Boga mogą się modlić w domu. Wierzący praktykujący z kolei twierdzą, że aby Boga czcić potrzebują Kościoła, muszą iść do budynku kościelnego, muszą uczestniczyć w nabożeństwie czy we mszy. Więc każdy ma jakąś koncepcję odnośnie tego, jak oddawać Bogu cześć. Niekoniecznie musi to być jedna z tych dwóch koncepcji. Można mieć jeszcze inne pomysły na to jak Boga czcić.
Ale tutaj pojawia się problem. Skoro są różne koncepcje na to jak Boga czcić to która z nich jest właściwa?
Żeby odpowiedzieć na to pytanie można byłoby przyjrzeć się argumentom jakie przemawiają za każdą z tych koncepcji i wybrać tę, która ma je najlepsze. Ale wydaje mi się, że nie jest to właściwa droga. Skoro mówimy o oddawaniu czci Bogu to powinniśmy zacząć właśnie od Niego. Dlaczego od Niego? Ponieważ jeśli mamy Boga czcić to Bóg musi nam powiedzieć jak to robić. W przeciwnym razie wszystko co robimy, aby Boga czcić jest jedną wielką grą w zgadywanie. Tak naprawdę nie wiemy jak Boga czcić więc próbujemy różnych rzeczy, mając nadzieję, że Bogu się to spodoba. Więc wymyślamy różne sposoby, które miałyby za cel oddanie czci Bogu. Tyle że nie możemy być pewni czy robimy właściwie. Więc jest to gra w zgadywanie.
Żeby tego uniknąć to Bóg musi nam pokazać jak należy go czcić. I tutaj potrzebne jest Pismo Święte, które jest Słowem Bożym. I w Starym Testamencie czytamy o tym jak Bóg pokazał narodowi wybranemu jak mają Go czcić. Bóg dał Izraelitom Prawo, które zawierało różne nakazy i zakazy. Były tam przepisy dotyczące świątyni Pańskiej oraz jej funkcjonowania, przepisy dotyczące kapłanów oraz składania różnych ofiar. Ale Prawo nie regulowało wyłącznie kwestii religijnych. Ono dotykało, wszystkich aspektów życia. Na przykład regulowało kwestie pożyczek. Regulowało kwestie wojny. Mówiło jakie zwierzęta można jeść a jakich nie wolno. I tak dalej. I tutaj jest najważniejsza rzecz. Czczenie Boga przez Izraelitów miało polegać na tym, że będą zachowywać całe Prawo. „(1): A to są przykazania, ustawy i prawa, których Pan, wasz Bóg, nakazał was uczyć, abyście je pełnili w ziemi, do której się przeprawiacie, aby ją posiąść. (2): Abyś był przejęty czcią dla Pana, Boga twego, przestrzegając po wszystkie dni twego życia wszystkich jego ustaw i przykazań, które Ja dziś nakazuję tobie, twoim synom i wnukom, i abyś żył długo.” [Biblia Warszawska, Pwt 6] Czyli, inaczej mówiąc, całe ich życie miało być poddane Bogu i Jego Prawu. Zatem czczenie Boga polegało na posłuszeństwie Jego Prawu.
A jeśli Izraelici tylko częściowo zachowywali Prawo Boże to takiej czci Bóg nie przyjmował. „(11): Co mi po mnóstwie waszych krwawych ofiar - mówi Pan. Jestem syty całopaleń baranów i tłuszczu karmnych cieląt, a krwi byków i jagniąt, i kozłów nie pragnę. (12): Gdy przychodzicie, aby zjawić się przed moim obliczem, któż tego żądał od was, abyście wydeptywali moje dziedzińce? (13): Nie składajcie już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości. (14): Waszych nowiów i świąt nienawidzi moja dusza, stały mi się ciężarem, zmęczyłem się znosząc je. (15): A gdy wyciągacie swoje ręce, zakrywam moje oczy przed wami, choćbyście pomnożyli wasze modlitwy, nie wysłucham was, bo na waszych rękach pełno krwi. (16): Obmyjcie się, oczyśćcie się, usuńcie wasze złe uczynki sprzed moich oczu, przestańcie źle czynić! (17): Uczcie się dobrze czynić, przestrzegajcie prawa, brońcie pokrzywdzonego, wymierzajcie sprawiedliwość sierocie, wstawiajcie się za wdową!” [Biblia Warszawska, Iz 1] Ten fragment pokazuje, że Izraelici byli bardzo religijnymi ludźmi, że przykładali ogromną wagę do przepisów ceremonialnych, do tego jak obchodzić różne święta, jak składać ofiary czy jak obchodzić uroczyste zgromadzenia. Ale ich życie, ich uczynki były złe. Była krew na ich rękach. Ich postępowanie względem innych, słabszych, nie było właściwe. I to powodowało, że Bóg nie przyjmował ofiar jakie oni składali, nie przyjmował od nich czci.
Historia ta uczy nas, że jeśli chcemy Boga czcić to musimy to robić nie według własnego uznania, ale w posłuszeństwie Bogu. Jeśli chcemy Boga czcić to posłuszeństwo Jego Słowu jest tu kluczowe – „(22): Czy takie ma Pan upodobanie w całopaleniach i w rzeźnych ofiarach, co w posłuszeństwie dla głosu Pana? Oto: Posłuszeństwo lepsze jest niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż tłuszcz barani.” [Biblia Warszawska, 1 Sam 15] Nie wystarczy spełniać jakieś religijne uczynki typu chodzenie do kościoła, obchodzenie świąt, modlenie się czy czytanie Słowa Bożego aby Boga czcić. Czczenie Boga polega na posłuszeństwie Jemu, Jego Słowu.
cdn.